Już na samym początku chciałbym zaznaczyć, że każdą sprawę związaną z poszukiwaniem osób zaginionych należy oceniać i realizować indywidualnie, wedle okoliczności, które zaistniały. Zaginięcie osoby bliskiej to zawsze ogromna tragedia dla jej najbliższych. Nie można jednak tego czasu poświęcić na zamartwianie się czy płacz, trzeba zacisnąć zęby i wziąć się jak najszybciej do działania. Każde zaginięcie jest inne, jednak dla doświadczonych osób zdobycie jak największej ilości informacji, takich jak okoliczności lub ewentualna motywacja, jest kluczowe dla powodzenia poszukiwań.
Policja jest pierwszym organem, który ma odpowiednie kompetencje oraz siły i środki, aby poszukiwać osoby zaginione. Na wstępie należy wspomnieć o bardzo ważnej kwestii: nie trzeba czekać 24 czy 48 godzin, aby udać się na policję w celu dokonania zgłoszenia. Można zrobić to od razu w momencie, gdy uznamy, że sytuacja tego wymaga. Co równie ważne – policjant zawsze ma obowiązek przyjąć takie zgłoszenie. Aby dokonać zgłoszenia, wystarczy wybrać się do najbliższej jednostki policji. Wyznaczony policjant jest zobowiązany do utrzymywania stałego kontaktu z rodziną osoby zaginionej i udzielania jej informacji. Warto również odebrać od policjanta potwierdzenie zgłoszenia zaginięcia. Będzie ono przydatne, jeżeli zechcemy zgłosić się do Itaki. Bardzo dużą pomoc oraz wsparcie uzyskamy także od wolontariuszy prowadzących stronę Zaginieni przed laty. Organizacja ta skupia wiele dobrych ludzi, którzy niosą pomoc nie oczekując niczego w zamian. Mają oni ogromny zasięg w mediach społecznościowych dzięki czemu szybciej uda się np. rozdystrybuować zdjęcie osoby zaginionej.
Udając się na policję w celu zgłoszenia zaginięcia, musimy mieć świadomość, że przyjmujący nas policjant na podstawie przekazanych przez nas informacji umieści dany przypadek zaginięcia w jednej z trzech kategorii. Zostały one wyszczególnione w zarządzeniu Komendanta Głównego Policji i właśnie od tego, do jakiej kategorii zostanie przypisany dany przypadek, bezpośrednio zależeć będą wszelkie działania podejmowane przez policję.
Jest to grupa osób, która w sytuacji zaginięcia będzie traktowana przez policję w sposób szczególny. Dotyczy to osób, które nagle opuściły miejsce swojego pobytu, a okoliczności ich zniknięcia są uzasadnione przez:
Należy pamiętać, że w przypadku zaginięć zaszeregowanych do I kategorii szybkość działania jest szczególnie ważna. Jeżeli zaginione jest dziecko, jego bezradność i brak możliwości obrony znacznie zwiększają niebezpieczeństwo.
Przyznanie kategorii I oznacza automatyczne niezwłoczne podjęcie przez policję czynności, które będą miały na celu odnalezienie danej osoby. Policja, rozpoczynając poszukiwania, przeprowadza różnego rodzaju czynności operacyjno-rozpoznawcze. Do najczęściej stosowanych można zaliczyć następujące:
Powyżej opisane działania to nie jedyne możliwości, a podstawowy ich katalog może się różnić w zależności od charakteru zaginięcia.
Do osób, które policja zalicza do II kategorii, należą te, które opuściły ostatnio swoje miejsce pobytu, jednak okoliczności nie wskazują, aby była potrzeba zapewnienia im ochrony życia, zdrowia, wolności lub udzielenia pomocy. Będą to więc osoby, które:
W przypadku osób w drugiej kategorii policja zarejestruje zaginięcie i umieści w systemie zdjęcie danej osoby. Jeżeli osoba uprawniona wyrazi na to zgodę, policja umieści także na swojej stronie internetowej informacje o zaginięciu oraz zdjęcie. Gdy minie 180 dni od dnia przyjęcia zawiadomienia o zaginięciu, policja powinna zlecić badanie DNA z materiału biologicznego osoby zaginionej lub osób jej spokrewnionych w celu porównania go z zarejestrowanymi już profilami w bazie (aby sprawdzić, czy nie znaleziono osoby zaginionej i nie skategoryzowano jej jako NN).
Dla bezpieczeństwa osób umieszczonych w kategorii II najważniejsze jest, aby wyeliminować wszystkie przesłanki z kategorii I. Nieodpowiednie skategoryzowanie może się wiązać z zagrożeniem dla ich życia i zdrowia.
Kategoria osób umieszczonych w grupie III obejmuje wszystkie przypadki, które wymieniam poniżej. Muszą one jednak spełniać jedno bardzo ważne kryterium – mianowicie należy potwierdzić, że nie zachodzą przesłanki charakterystyczne dla grupy I. Będą to osoby:
W przypadku osób z kategorii III policja zarejestruje ich zaginięcie i umieści w systemie zdjęcie, tak jak w odniesieniu do osób z kategorii II. Policja powiadomi także właściwy sąd rodzinny i opiekuńczy o samowolnym oddaleniu się osoby małoletniej w wyniku ucieczki lub właściwy sąd rodzinny i opiekuńczy o porwaniu rodzicielskim.
Udając się na policję czy też na spotkanie z prywatnym detektywem, należy być jak najlepiej przygotowanym oraz posiadać jak najwięcej informacji o zaginionej osobie. Najważniejsze informacje to:
Działania poszukiwawcze należy rozpocząć od razu, nie warto z tym czekać. Zawsze powtarzam, że przy większości zaginięć liczy się każda minuta. Mamy różne rodzaje zaginięć, więc nie każda z poniższych rad będzie przydatna, warto jednak zapoznać się z nimi wszystkimi:
Osoby, którym w chwili zgłoszenia o zaginięciu nie grozi realne zagrożenie, poszukiwane są według zupełnie innych procedur policyjnych niż te stosowane wobec osób zagrożonych. Najczęściej informacje o zaginięciu rejestrowane są w policyjnej bazie z uwzględnieniem danych oraz rysopisu i zdjęcia – i na tym poszukiwania się kończą. Tego typu osoby przez policję odnajdywane są zwykle niejako przypadkiem, podczas legitymowania. Jeżeli jednak dana osoba napisze oświadczenie, że nie chce, aby informować osoby zgłaszające zaginięcie, gdzie ona aktualnie przebywa, policja nie będzie mogła przekazać im tej informacji.
Nie ma się co oszukiwać – bardzo ważna rolę w poszukiwaniu zaginionych osób pełni policja, nie można jednak nie doceniać roli dobrego prywatnego detektywa. Bardzo istotnym elementem pracy prywatnego detektywa przy poszukiwaniu osób zaginionych jest ustalenie wszystkich okoliczności oraz faktów, które poprzedzały zaginięcie danej osoby. Dzięki tego typu działaniom możemy często złapać pierwszy trop w poszukiwaniu osoby zaginionej.
Chcąc skorzystać z usług prywatnego detektywa, należy zapoznać się z treścią umowy określającej wzajemne prawa i obowiązki stron oraz precyzyjnie uzgodnić zakres czynności, które detektyw zobowiązuje się wykonać. W czasie spotkania z prywatnym detektywem należy omówić wszystkie szczegóły oraz poprosić o wstępny plan poszukiwań. Ważne będzie także, aby prywatny detektyw dokumentował wszystkie swoje ustalenia i aby przedstawił je potem w sprawozdaniu z czynności detektywistycznych. Prywatnego detektywa nie obowiązują procedury oraz kategoryzowanie osób zaginionych, tak jak to czynią policjanci. Otrzymując zlecenie na poszukiwanie zaginionej lub ukrywającej się osoby, może dobrać metody w jego ocenie odpowiednie do danej sytuacji. Podczas poszukiwania osób zaginionych stosuje się różne techniki, często również niekonwencjonalne, a miarą ich oceny jest tylko jeden czynnik, jakim jest odnalezienie osoby zaginionej.
Najważniejsza rada, która potwierdza się w moim doświadczeniu zawodowym, mówi, że jeżeli masz podejrzenie, że mogło stać się coś złego, i masz podstawy, by myśleć, że bliska Ci osoba zaginęła i jest narażona jest na niebezpieczeństwo – niezależnie od tego, czy to Twoje dziecko, czy ktoś inny z rodziny – zapewne Ty wiesz najlepiej, że to, co się stało, nie jest codzienną sytuacją i zniknięcie to jest dla danej osoby zagrożeniem. Nie wahaj się zatem i jak najszybciej zgłoś sprawę na policje, aby natychmiast rozpoczęła swoje działania. W dużej części przypadków liczy się każda sekunda. Nikt tak dobrze nie zna osoby zaginionej, jak jej najbliższa rodzina, i to na niej ciąży obowiązek jak najszybszego działania.